زنان خالق شجاعت
شجاعت، واژه‌ای است که زنان خلق کرده‌اند. درین جهان پر از درد آنان ایستاده‌اند تا ثابت کنند که معنای «شجاعت» را به درستی نوشته‌اند. ~ و چقدر زیباست بانویی که موهایش قلمی شده و خونش جوهری برای نوشتن واژهٔ آزادی. – شیدا، مهرماه ۱۴۰۱
شجاعت
(برای مردم ایران) – آزادی، زندگی – مردم ایمان آورده‌اند به جنگیدن به طلب حق زیستن. گره می‌زنند زنان آن زلف‌های رنگین را و به میدان نبرد می‌روند. به مقابل دیو زمانه. – هراس؟ برایشان معنایی ندارد. شجاعت را کسانی معنا کردند که از کودکی از ما به دورشان کرده بودند. و تنها زمزمه‌ی شهوت …
زندگی جز مقاومت چیست؟
ایستاده‌ام تمام قد. برای تو، برای تو تا بال‌هایت را بگشایی تا آسمان را فتح کنی و فریاد آزادی به سر دهی که صدایت هفت آسمان را هم فراتر رود تا اینان ببیند تو کیستی. -علی دولیخانی (شیدا)
نشسته، خسته، عاشق
نشسته‌‌ام؛ به خیابان پر از آدمیزاد می‌نگرم که سوار بر ماشین‌هایشان یا با پا هایشان می‌گذرند بی آنکه بدانند در این حوالی چه می‌گذرد یا شاید می‌دانند اما… ولی چه می‌گذرد در این حوالی؟ بوی عشق می‌آید بوی دوستی هست اما آسمان ابریست جوی خیابان‌ها خونی‌ست عشق؟ دوستی؟ آری هست اما شیشه عطر خالی به …
گذشتۀ نزدیک
گذشتۀ من نزدیک‌تر از امروز؛ یکی است با من امروز من است فردای من است دیروز همه چیز من است. نوشته:علی دولیخانی «شیدا» – نوزدهم آبان‌ماه یکهزار و چهارصد خورشیدی عکس: علی دولیخانی – هشتم نوامبر 2021
تماشای تو
به تماشای تو نشستم اما… – دریغ که نرگسِ مهربانت به من ننگریست به کودکان اندیشید که باید نهالی داشته باشند تا زندگی را بنگرند از وجودت مایه حیات بخشیدی و چون ابرِ پاییزی باریدی! و من سراپا غرق در تماشای تو به اندیشۀ بوسه‌ای بودم بوسه‌ای که ستایش کند مهر و مه سیمای تو …
سیاه یا سفید؟
به چه می‌نگری؟ به آفتاب؟ کدامین آفتاب؟ به دنبال نور می‌گردی؟ به آغوشت بنگر. نوشته: علی دولیخانی – پاییز 1400 عکس: علی دولیخانی – پاییز 1400
ماه یا تو؟
محبوب منمن از شب‌ها گریزانمزیرا که آسمان هر شببا طعنه نشان می‌دهد معشوق خویش رامعشوقی که هر شب یک شکل داردو مرا که ز تو دورم سرزنش می‌کند من تنها تماشاگرم!زیرا انگار همه چیزیک پرده بیش نیست،و رقاص سِحری در آستین دارد. من اما تنها به تو می‌اندیشمکه فکر تو پری رستگاری‌ست. و اما روزی …